Adaut
Adaut
Tratto da Paul VidesottVocabolar dl ladin leterar
Etimologia: AD ALTUM (Lardschneider 1933:3) 6 1879 a̤dáut (RifesserJB,
Tëune1879:108)
grd. adaut fas. adaut LD adaut
avv.
ad alta voce (grd. A 1879; G 1879; G 1923; L 1933; Ma
1953; F 2002; DLS 2002, fas. A 1879; R 1914/99; Mz 1976;
DLS 2002; DILF 2013, LD DLS 2002) Ⓘ forte Ⓓ laut
◇ a) ma Die l à fat nsci ch’é messù svaië adaut y te cherdé per
inuem zënza savëi velch de te
ma̤ díe l a fat ŋši k’ ę męsú
žva̤iá̤ a̤dáut i tę kę̆rdę́ pę̆r inúem tsá̤ntsa̤ sa̤vái vęlk dę tę RifesserJB,
Tëune1879:108 (grd.)