Andrea Rosius à Porta

Da Wikipedia
Articul per/por Ladin <???>

Andrea Rosius à Porta Autur rumanc 16. 11 1754 in Fideris; † 10. 8 1838 in Ftan

Test[mudé | muda l codesc]

Conversatiun tra ün Anvolt ed ün Stüdent nell' Engadina bassa sopra 'l Stylo velg e nouf. [Stampà da B. Otto a Coira] 1793.

AVIS AL LECTUR.

Siand il sar Anvolt, meis ami, chi s' ingianna raramaing in sias conjecturas, … es del maniamaint, (sco 's veza qui davo,) chia scha 'ls Sigrs. Paurs udissen las raschuns allegadas in quista conversatiun, schi ch' els pigliessen sü sainza fal il stylo nouf, e siand quist fuoss üna buna chaussa; schi n' hai eug miss dalunga detta conversatiun per scrit, per ch' ella possa 10 gnir publichiada e leta. Col che giavüch ch' elle prodüa l' effet desiderà. [p. 5]

Anvolt. Benvenuto caro sar Stüdent; co pass' la? Vaivat bain pussa oura da voss viadi?
Stüdtent. Bainissem; eud s' ingrazch! — ma s' disturbech forsa? Vo eschet in lectura —
15 Anv. Bagatella! Eug guardeiva ün pa nel Calender Grand ch' eug nün veiv' amo let.
Stüd. Eh bain! che disch el da bun?
Anv. Ezetuà quai ch' el disch davart la respectiva situatiun dellas differentas potenzas dell' Europa, schi 'm para chia 'l reist nun vess merità la stampa. In pê da zitar qualche bels exaimpels e dits morals dell' antiquità; … o da far part da qualche nüzaivla inventiun; o da dar qualche bun cossalg per ameliorar l' agricoltura; o almain da dir qualchaussa [p. 6] da dalettaivel per render leiar: schi quintal nan historiettas sainza sal, chi nun meriten niaunca d' esser lettas, amo main quintadas dopo.
Stüd. Co laivat, meis chiar sar Anvolt, chi vegnia qualchaussa da scort, d' instructif our dell' Appenzel, ingio nun han niaunca gnü tant spiert da tour sü 'l Stylo nouf, ingio staun stupidamaing attachiats al Stylo velg, sco a la cradentscha dels Apostels!

Wikisource[mudé | muda l codesc]

Andrea Rosius à Porta

Wikidata[mudé | muda l codesc]

d:Q494942

Fontanas[mudé | muda l codesc]

  • Erich Wenneker: Porta, Andrea Rosius à. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 19, Bautz, Nordhausen 2001, ISBN 3-88309-089-1, Sp. 1088–1092.

Liams[mudé | muda l codesc]